På tide med ei oppdatering.

Det går nærmast år og dag mellom kvar gong eg blogger for tida. Det er utelukkande fordi laptopen min ikkje er heilt i form. Den har ikkje vore det i lange tider nå, så eg kan ikkje ha den på så lenge om gongen. Den vil ikkje lade når den står på, og batteritida er ikkje VELDIG lang.

Uansett.

Det har gått ein månad sidan me tok farvel med Ayla, og denne tida har vore mykje lettare enn me frykta på førehand. Eg trur me rett og slett sørga frå oss medan me hadde henne her. Dessutan har det vore mykje bekymring og påpassing og hensynstaking, kanskje meir enn me har vore klar over.
Saknet er VOLDSOMT, men lettelsen over at ho nå har det greit er også stor. Og eg er glad for å sleppe den tunge sorga eg frykta ville komme.

Me har vel bestemt oss for at me vil ha EIN hund nokre år nå. (eller til eg ombestemmer meg) Det skal også seiast at det har vore enklare å gjera ting i lag med Emil den siste månaden. I påska, for eksempel, kunne me på impuls dra til Risør på familiebesøk, og den eine kvelden var det ikkje mindre enn ni vaksne folk inni ei lita stove, og Emil var heilt kul. Han låg og sov midt på golvet, lot seg klappe og klø på og klemme på og alt var bare greit. Han roa seg greit om natta, og fekk bli med på tur med søskenbarnet til Vetle og mannen hennar. Utan oss! Rapporten då dei kom att, var at han hadde vore grei å ha med på tur, ikkje drege for mykje i bandet, vore flink og gått bak ned ein veldig bratt sti, uinteressert i folk, og så hadde han kjefta på ein boxer dei passerte.

Emil har klart seg fint åleine heime, og me har vore ute og trent på eigahand og i lag med rallygjengen. Eg har til og med holdt eit lite intensivkurs for rallygjengen før stevna våre nå på lørdag! Seks ekvipasjar over to kveldar der me har jobba med pirk og forstyrrelsar.
Siste kvelden var i går, og etter at kurset var over, bestemte eg og Marit oss for å hyre inn utanbygds dommar til stevna i oktober, så kan eg også konkurrere.
Jepp, Emil skal i ringen igjen. Så har eg sagt DET.

Treningslysta har så smått begynt å kome tilbake, og me har stort sett vore nede og trent eit par-tre tirsdagar kvar månad i år. Me hadde meldt oss på eit shapingkurs, men det blei avlyst pga for få påmeldte.

Planen framover no er å få trent på å passere hundar ned til treningsområdet på klubben, og ha han laus med andre hundar tett på, og starte å lære inn dei momenta som han ikkje har inne frå dei andre klassane. Han har jo eigentleg opprykk til Klasse 2, og me starter nok muligens der dersom eg føler at han er klar for å gå heilt utan band.
Dersom han får opprykk til Klasse 3, vil me prøve oss der på det andre stevnet. DET hadde jo vore artig!

Emil held auge med ei linerle som har slått seg til ro i den eine fuglekassa vår.