Det er øyeblikk jul, og når ein har størsteparten av slekta på vestlandet, betyr det at ein må ta seg ein aldri så liten førjulstur oppover på vinterføre. Eg pakka Emil og julegaver i bilen og køyrde oppover tirsdags føremiddag.
Etter lørdagens episode der Emil var teit, frykta eg at han skulle brumle på dei to små pudlane til Olaug også. Eg såg føre meg eit par ganske ille scenarier der samtlige enda med at eg reiste heim att same dag med tårer i augene og klump i magen. Dramadronning, eg?? Næsjda.. Realist...
Uansett, då me entra dørene i puddelheimen, kom det litt bust, og det var det. Alt gjekk heilt fint, bortsett frå at han markerte på juletreet og sjenken på kjøkenet. Utruleg fortærande, men han åt i det minste ikkje opp pudlane.
Så gjorde me litt familieting i lag, som å hente herlige Lea i barnehagen, leike fange og fengselsvoktar i buret til Thassie, lage middag, ete middag, sjå Wipeout med Lea leande på fanget under pleddet, før Olaug og eg tok med oss hundane til fotballbanen og trente innkalling. Med heftige forstyrrelsar! Olaug og Thassie var leikande forstyrrelsar, og han lot seg ikkje lure då ho forsøkte å lokke han med godbitar eingong! :-)
Thassie fekk til å gå seks, SEKS steg fri ved fot mens eg og Emil leika heftig i lag og forsøkte det me kunne for å få henne til å vera med også. Dei var knallflinke, begge to, og me klarte å gi oss mens me var på topp :-)
På veg heim, stansa me og leikte litt Klar-ferdig-Ta han, og Emil hang i leika som berre det!
Vel heime fant me ut at Thassie har starta løpetida, og at det var derfor Emil fungerte som siklande frimerke til tider.
______________________________
I dag gjekk turen innom Renate og Tinka som eg ikkje har sett sidan me flytta ned hit, og det var utruleg kjekt å sjå dei att! Tinka krøyp nesten inn i meg, og slikt smeeeeeltar jo meg! :-)
Me blei enige om å ta ein tur på Hellestøstranda, og eg kjende at lørdagens opplevingar kom opp til overflata igjen. Me skulle nemlig ha med oss ei besøkstispe på 12 år..
Me skulle ha min bil, og då Emil såg dei to andre, sette han i gong med intens bilvokting, og dermed kjente eg klumpen i magen igjen.. Kva om han ville ete dei opp? Eller berre drive og krangle og vera teit?
Igjen gjorde han alle mine forutaningar til skamme, og oppførte seg greit. Renate syns han hadde fint språk, og slikt varmar godt å høyre.. Det er rart med det, men slikt er ikkje alltid like lett å sjå når det er eins eigen hund..
Besøkshunden er ei tispe på 12 år som er NOGET høglydt i sin omgang med pubertale hannhundar, og Emil fekk verkeleg gjennomgå i dag. Eg syns likevel han takla det fint, sjølv om han brumma litt tilbake eit par gonger.
Då me nærma oss bilen att, kom ein skjønne liten boxerhann. Han viste seg å vera 14 mnd, og eg var letta då eg såg kor fint Emil helste på han.
Heile turen var ei einaste stor energi innsprøyting som eg tenkte på heile vegen heim til sørlandet etterpå! Me ramla inn dørene her klokka ni, så nå kan jula starte!
Her kjem ein filmsnutt frå i dag. Emil og Tinka fann verkeleg tonen, og sjølv om Emil ikkje er tjukk, ser han nesten litt slik ut her i lag med Tinka :-)
Tusen takk for herlig tur, Renate, Tinka og Lazy, den må me gjenta ein gong! :-)