Tur, rallylydighet og eit bittelite utfall. Oppdatering Joey.

Det blir lite oppdateringar i bloggen for tida av den enkle grunn at Ayla og eg ikkje har vore venner på ei stund. Ho har vore reaktiv, eg har vore sliten (samanheng? You bet!), og me har begynt å snakke litt saman igjen.

Men først oppdatering om Joey. Han blir visst frisk igjen, seier dyrlegen. I går fekk han den siste tabletten, og på fredag var han til kontroll. Den eine sida var heilt fin, og den andre var det bare litt igjen på, sa ho. Han er seigliva, den gamle karen vår :-) Heldigvis og takk og pris for det! Han syns ikkje lenger at dyrlegar er kjekke, og det forstår eg godt. Det må vera så sinnsjukt vondt og ubehagelig å få betente analkjertlar tømt!

Så til Ayla.
Me gjekk tur rett etter middag i dag. Eg tenkte eg skulle prøve noko nytt, nemlig tur FØR trening. Tidlegare har eg tenkt at eg ville spare energien hennar til trening, så på treningsdagar har me ikkje gått tur før. Joey blei med og fekk dekken på seg. Han ser ut til å trives godt med det.

På tur koste ho seg heilt sinnsjukt, og Joey også, altså, men Ayla syns verkeleg turen var heilt topp! Frå ho var lita har me latt henne jobbe for maten, ho må nemlig bære inn dei der dingsane me setter grytene på - inn til kjøkkenet. Då seier eg: "Gå til Vetle" og gir henne dingsane, og hos springer inn på kjøkkenet med dei og bytter dei mot eit par kuler kattemat eller noko.

I det siste har eg funne ut at eg kan sei "Gå til Vetle" uavhengig om ho har noko i munnen eller ikkje. På tur i dag klarte eg ikkje å dy meg:

Vel heime rakk me såvidt å lage ein termos med solbærte og hakke godbitar før det var på tide å rusle avgårde til Rallytrening. I helga laga eg eit par små banar, og hadde avklart med Ghita at eg kunne få sette opp den eine.

Alle var med og hjalp, og plutselig var banen oppe. :-)
Elleve skilt i Nybegynnerklassen.
Eg hadde gjort ein feil, og det var at når eg bruker temposkilt (sakte eller springmarsj) må ALLTID eit Vanlig marsj skilt komme etterpå. Ellers skal jo i teorien heile banen gåast i det tempoet.

Då eg tok ut Ayla, trur eg at eg kunne merke at ho var litt roligare enn ho plar vera. Ikkje fullt så oppmerksom på omgivelsane. Me gjekk banen ein gong, så tok eg eit par innkallingar før eg stilte meg opp og prata litt med dei andre. Kristine hadde Kira der, og det gjekk i grunnen heilt fint.

Anja fekk låne Ayla gjennom banen ein gong, og eg må jo få sei sjølv at Ayla går "grævla fint!" :-)

Så ba eg om hjelp til Stå - Gå i fra - Berør, og Anja hjalp meg. Eg fekk filma EIN gong, og det skulle sjølvsagt vera DEN eine gongen ho ikkje skulle stå i ro. Men slik er det jo...

Eg fekk i tillegg hjelp fra Ghita med tannvisningar. Ayla sit dønn i ro, og viser ikkje teikn til å reise seg. Veldig bra!

Mens me rydda inn skilta, låg Ayla og Mira i fellesdekk. Kira reiste seg, og Kristine skulle inn og legge henne igjen. Då spratt Ayla opp og sprang bort til Kristine og bjeffa ein gong mens ho busta. Kristine stoppa heilt opp, og eg gjekk og henta Ayla og la henne i dekk igjen.

At ikkje Kira reagerte!?

Anyway, eg ba Kristine gå tilbake før meg eit par gonger, sånn at eg fekk belønne Ayla for å ligge i ro mens andre gjekk inn til sine hundar. Kan jo ikkje ha det slik?!! Ho låg dønn i ro resten av fellesdekken, og eg fekk belønna mange gonger for at Kristine gjekk inn til Kira.

Kva meir er der å fortelje? Jo, eg skal forsøke å bli Rallyinstruktør! :-)