Eg hadde avtalt med Marit og Vinja at me skulle trene ved Hundeklubben sitt område i dag, klokka elleve. På førehand visste eg at eg måtte trene på dette med Emil og hundar. Vinja er ei gammal tervuerentispe som har gjort seg opp ei meining om kor skapet skal stå, og unge jyplingar som Emil må gjerne få høyre hennar meining. Difor hadde eg plassert buret eit godt stykke vekke frå der Marit og Vinja ville entre treningsbanen. Han boffa litt på Marit då ho kom, og eg hadde han ute or buret då Marit gjekk og henta Vinja. Flinke meg! Og flinke Emil som ikkje laga lyd.
Marit og Vinja er påmelde alle fire rallystevna i Bø i Telemark 21-22 mai, der eg skal vera dommarelev, og trengte å jobbe med venstrevridningar. Og då eg var med dei og trente, sat Emil i buret og venta. Eit par gonger la han seg faktisk ned!
Då eg tok han ut for å jobbe, skulle eg trene på stolleken, og etter nokre repetisjonar, tok han ut ned til Vinja. Marit stod heldigvis i nærleiken, for det hjalp ikkje om eg ropte på han. Eg har altså IKKJE god nok innkalling på den snåtten.
Vinja fortelte Emil kor idiotisk han oppførte seg som stakk av frå meg, og Emil holdt seg på ein meters avstand og forsøkte å få med seg kva ho sa. Då eg kom ned til dei, tok eg Emil i selen og gjekk opp for å trene vidare. Eg hadde ikkje lyst til å sette han i buret etter den fadesen, og så snart me hadde gått tre-fire meter, var fokuset tilbake på meg. Hadde eg satt han i buret, hadde eg nok ikkje vågd å la han gå utan band i neste økt. (det blir det same som å setja seg opp på hesten igjen etter eit fall)
Etter eit par gode repetisjonar der eg atter hadde stolt på han med ballen, tok eg på han bandet og så gjekk me litt lineføring, både Marit og eg, og avslutta då me var 5-6 meter frå kvarandre. Emil syns ikkje ho var så skrekkelig interessant lenger, heldigvis, og etterpå fekk han slappe av litt i buret.
Snille Marit beroliga meg med at Vinja var gammal i gamet og ikkje tok seg nær av ei slik oppleving, og det var eg veldig glad for.
I tillegg hadde eg bestemt meg for å trene på stå under marsj, men klarte ikkje å få han til å tilby det om det SMALT! Eg står heilt aldeles bom fast i den øvelsen, og aner ikkje korleis eg skal få det til å løsne. Eg forsøkte å legge leika bak han for å framprovosere ein stå, men han gjekk og gjekk etter meg. Eg forsøkte å vise han handflata som hjelp til å tipse han om at han skulle stoppe, men han kobla ikkje det, heller. Det endte med at eg ga opp.
I morgon tenkte eg me måtte prøve oss på Stå under marsj igjen, for eg MÅ få det til!
Du, så bra!
SvarSlettJeg elsker at du turte å ha han løs også etter han stakk av, det er jo sånn de gjør. Hvis man aldri får feil prøver man ikke hardt nok :)
Stå under marsj; belønn at han står foran deg et par ganger, deretter begynner du å gå saaaakte bakover, da tror jeg nok det kommer en stopp etter hvert.
Hei, Kari Anne! Flink du er til å oppdatere bloggen din. Veldig morro å få følge elitesatsningen deres :)
SvarSlettForøvrig veldig enig med Sivs stå-tips.
Ha ei fin påske!
(ps: innser nå at jeg ikke blir den heldige vinner av istjern-konkurransen)
Hei, og takk for sist! Selvfølgelig fikser dere stå under marsj:-) Veldig hyggelig å treffe dere på kurset i helgen:-) ses i juni!
SvarSlettHar jobba med stå i front i dag, og det er mulig at han har skjønt såpass nå.
SvarSlettDermed er det ikkje fullt så langt igjen før han tilbyr det under marsj, håper eg :-)