Dommarelev i Bø

Den opprinnelige planen min var å reise på hytta på fredagen, så til Bø på lørdagen for å sjå på Marit og Vinja gå konkurransane sine den dagen, og så vera hjelpedommar dagen etter på begge stevnene. Vetle skulle på kurs på lørdagen, så han og Ayla skulle komme opp etter at han var ferdig.

Men så brakk eg altså armen og måtte endre desse planane. Dermed blei eg nødt til å vente til lørdag med å reise opp til hytta, så Vetle kunne vera sjåfør for meg. Men først måtte me finne ei lur løysing på korleis eg skulle kunne notere på kritikkane. Eg kan nemleg ikkje nytta venstrearmen til noko endå. Saman kom me opp med denne ideen:

 

Før me var komne til Evje, hadde eg så vondt i armen at eg hadde mest lyst til å snu! Eg hadde aldri klart å køyre sjølv…

Lørdag morgon var me oppe klokka seks, for det er halvannan time å køyre til Bø frå hytta. Klokka sju sat alle fire i bilen, og ti over halv ni var me framme på Sanda Camping.
Der var banen allereie satt opp, og då eg hadde ordna meg til med innretningen min, var det tid for briefing i Klasse 1. Innretningen funka fint den, og i løpet av dagen fikk eg mange kommentarar på kor genial den var. Eit par gonger gløymde eg meg ut, og forsøkte å hindra ark i å blåse vekk med vinden – med den gipsa handa, og slikt kan verkeleg ikkje anbefalast!!

Eg fekk dømt  alle klassar i dag, og eg må sei at det var ekstra kjekt å vera med å dømme Marit og Vinja til 198 poeng på det siste stevnet. For ein flott innsats!

I tillegg fekk eg dømma ein svaksynt deltakar med hjelpar i Elite, og ein i rullestol i Klasse 1. Det var eit par justeringar som måtte til i banane, men elles tykkjer eg det gjekk glatt.

Bø og Sauherad Hundeklubb var arrangør og frå min ståstad var alt veldig velorganisert! Hovuddommar Irene Rogstad Heggen var også nøgd med korleis BSH hadde lagt opp til desse fire stevnene. Klubben veit også korleis dei skal stelle fint med dommarane, for då eg gjekk bort til kiosken for å kjøpe ei pølse, fekk eg beskjed at sidan eg var dommarelev skulle eg få det gratis! Juhu for dei små gledene i livet!!  :-)

Dagen sett under eitt har vore svært lærerik for meg. Eg har fått diskutera litt med Irene, som er ein veldig flink dommar, eg har fått sjå andre måtar å teikne banar på enn Ghita sine og mine – for eksempel at visse skilt er vanskelege når dei står i ein viss kombinasjon, eg har fått tips om kva eg skal hugse på når eg skal lære Emil momentene i dei høgare klassane (for eksempel at ved fremadsending til kjegle, kan det være lurt å trene på at visse hinder kan  stå like ved, og at han likevel skal gå til kjegla og ikkje hinderet), at å dømma eit rallystevne med eit tredagar gamalt armbrot er ganske smertefullt, og mykje rundt det å vera hoveddommar på eit større stevne.
Dei tinga me lærte på dommarseminaret i januar og som eg dengong ikkje hadde erfaring til å forstå den fulle betydninga av, detter på plass for kvar gong eg får anledning til å dømma.

Eit par hendingar som Vetle ikkje fekk fanga med kameraet, var ein liten Staffordshireterrier som la seg strekk ut på magen med bakbeina bakover då matmor sa Dekk, og rottweileren som heiv seg rundt på rygg i ein heftig ryggklø-på-plenen-session ved øvelsen Dekk-Gå rundt. Begge hundane fekk oss alle til å flire godt! :-)