Med det fantastiske mildværet me har for tida, blir det mange turar ut, og me må jo prøve å finne på nye ting kvar gong. Ein favoritt hjå både Ayla og Emil er å leite etter pipeballar i graset. Aller kjekkast er det om ballane kan forsvinne litt bak ei tue sånn at dei må leite litt etter den.
Sidan Ayla ikkje kan bli med på dei lengste turane, er det særdeles praktisk å bu i skogen. I dag gjekk turen til andre sida av tjernet, noko Emil likte svært godt, då han kunne springe bort til dei isfrie råka i tjernet og vasse litt når han syns han hadde vore veldig flink.
Då han hadde vore uti tjernet, dukka han opp igjen – svart frå nasen til haletuppen. Så sprang han litt med ballen i graset. Neppe meir enn eitt minutt:
Og då endte han opp så kvit som dette.
Det blei litt i varmaste laget for Ayla, ho har alltid vore litt prega av varmen på dei første varme vårdagane, men det plar gå seg til etterkvart.
Eg kan love at dette er gode mjuke lepper å bli kyssa av! :-)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar