Helgekvalpekurs hos Amokk. Andre og siste dag.

I dag morges hadde eg høge forventningar til kursdagen, og då eg såg denne karen i ei innkjørsle midt i intet, VISSTE eg at dagen ville bli bra!

Seriøst, han stod bare der..
Eg tenkte som så "Jaja, sånt har dei på Sørlandet, heldige meg som har flytta hit!" :-) Eg fekk vite litt seinare på dagen at påfuglar høyrer like lite heime her som lenger oppover i landet...

På kurset hadde me ein liten teoritime inne før me skulle ut og jobbe med innkalling. I dag var målet å kalle inn hunden mens den var på veg MOT noko, øve meir på å gå fint i band, burleker, passeringstrening, og gå eit lite spor.

Då det var Emil sin tur til å lære å bli kalla inn mens han var på veg mot noko han ville ha, brukte eg tungskyts å belønne han med. Siv hadde eit svare strev å få med seg Emil vekk frå meg då han skjønte kva eg hadde på lur.
Og kva var det som gjorde ein ellers matglad hund heilt vill? Jo, hans eigen oppbløyta mat i ein boks! Det overgår rett og slett alt anna, og eg trur faktisk at han nærast er villig til å døy for det!

Me trente vidare på å passere andre hundar som gjekk tett innpå oss, bli inni buret sjølv om eg lokka med godbitar på bakken, leke, eller klappa meg på låret. EG lærte at når Emil er sliten, boffer han på ting han ikkje har brydd seg om tidlegare. Som då Hilde kom og stilte seg ved kanten av ballbingen. Ho måtte boffast på, og panikken tok meg umiddelbart. Men så overtalte eg meg sjølv til å gå ut og la Emil få løyse det på eiga hand. Eg har aldri treft Hilde før, og var ikkje sikker på at det var henne, men eg såg at ho hadde bur i bilen og visste dermed at ho hadde hund, og at ho dermed ville forstå at eg trengte hjelp med å la Emil få helse på henne. Hilde har ei skjønn Wheatentispe på fire mnd og skal gå grunnkurset i haust i lag med Emil og meg.
Emil gjekk bort til henne (Hilde, altså) og snuste og hilste heilt fint. Busta gjekk ned og han svinsa bare rundt oss mens me prata.

Då det var eit par timar igjen av kursdagen, viste Emil veldig tydelig at han var sliten og ikkje orka å jobbe så veldig mykje meir. Han boffa på den litle Maya wheatentispe på 12 veker, og på buret sitt, og la seg ned ved beina mine PÅ SIDA! Han fekk springe litt i lag med kvalpen til Hilde, og då det blei nok, tok me dei i band. Flinke kvalpane roa seg med ein gong! :-)

Nesten heilt til slutt fekk alle prøvd seg på spor. Det stod eg over, sidan Emil var så innmari sliten, pluss at det ville bli litt kort og ungt spor for oss.

Her er nokre blinkskudd fra dagen i dag

Emil slapper av i buret sitt.

 
Det er seint på dag og Ronja er sliten. Då er "sjekke tissen" eit tydelig teikn på at bilen hadde vore god å kvile i.

Ronja var også veldig på å klø seg på rare tidspunkt mot slutten av dagen. Nok eit tydeleg teikn på ein sliten liten krabat.

Og det er jo ikkje så rart etter denne runddansen. Kira sit og ser på i bakgrunnen.

 
Emil har vore ein tur innom buret midt i leiken! :-)

 
Freestyle på eigahand?

 
To jamngamle som finn tonen.

  
Det er viktig med rett belønning. På første biletet spring Kita rett forbi leika. Men ikkje på bilete nummer to.

Kira har fått nok og rømmer fengselet :-)

 
Diesel har veldig lyst på det Siv byr på, men rett etterpå ropte eigaren på han, og då snudde han og pilte tilbake.

  
Maya og Kita i jamngammal leik

    
Kira og Diesel i heftig knuffeleik.