Helgetur til Odda

I helga har me vore i Odda på besøk hjå Zelante. Zelante er ei nydelig portugisisk vannhund som Emil forelska seg i ved første augnekast. Dei klarte knapt å vera frå kvarandre heile helga. Kvar morgon var dei like glade for å sjå kvarandre, og måtte berre leike ut litt energi.

Me kom på fredags ettermiddag, og den dagen gjekk stort sett med til å ete og snakke og sjå på hundane som koste og leikte på golvet, anten nede i kjellaren, eller oppe i stova framføre TVen.

Emil syns det er litt pinlig å bli lagt i bakken av ei dame.. NOT!!! Knallkjekt!! :-)



Emil gir Zelante ein gooood klem.. NOT! Ho skal i bakken!! :-)



Litt psycho-look på Zelante her :-) 


Med ein gong me kom på fredagen, tok me oss ein liten rusletur med hundane langs med vatnet, og der fekk me ikkje mindre enn tre hundar å trene Prosjekt Brumlebasse på! Den første var ein kvit liten terrier som tok oss igjen. Den andre var ein slags liten bulldogaktig sak som passerte oss, og den siste var ein spaniel ME passerte. Alle episodane føregjekk utan lyd og med mjuk munn. Deilig!! :-)

____________________________________________________

Lørdagen var me nede i sentrum og handla litt før me gjekk tur med hundane ein annan stad langs vatnet. Her var det kupert og spennande terreng for Emil og meg som er vane med flate og slake skogar og vegar. Ein deilig tur, dette også, der me prøvde å få til nokre fine arrangerte bilete av hundane, men det er neimmen ikkje alltid like enkelt..

Eg prøver så godt eg kan å få hundane til å stå fint og i ro.. Enklare tenkt enn gjort...

 
Hmm.. tru kor Emil har vore med nasen sin?

 
Emil i det kalde brevatnet.



Nesten litt grotteaktig, dette her..



Emi står og sniker på Zelante, og det veit Zelante veldig godt.



Nydelege Zelante


 
Vakre svensken min <3



 
Emil og Zelante i ein sjeldan roleg augneblink :-)


 

________________________________

Søndag på veg heim, stoppa me eit par mil ovanfor Hovden og rusla litt i lyngen. Her var verkeleg Emil i sitt rette element! Han fauk lågt over tuene, hoppa og spratt og sprang og hadde luft under potane heile tida! Det var vakkert å sjå, men eg klarte ikkje til fulle å fange kjensla i kameraet.

 







Veldig synd med den greina midt i bildet, ellers hadde dette vore heilt perfekt! :-)


 

 
Han er så fin! Har eg sagt det før? :-)