Gode nyheter i fleng

Tida går fort, og den siste veka har det skjedd mykje.

Torsdag var me på Sørlandets Dyreklinikk og røntga Emil sine hofter og albogar. Det gjekk forholdsvis greit, han stressa jo akkurat slik me forventa. Men inne hjå veterinæren lot han dyrlegen undersøke han der ho trengte, og var roleg og flink då han fekk “I don’t care” sprøyta. Me blei der til han sovna, og så gjekk me ut i bilen og venta. Vetle var med, både pga armen min, og fordi han hadde ferieveke.

Då me blei ropt inn så me kunne sitje med Emil medan han vakna, var det ein særdeles trøytt og søvnig liten kar som låg på golvet der inne. Det tok ei stund før han vakna såpass til at han klarte å gå ut. Det som var så rart, var at sidan han hadde fått såpass med dop, var ALT av musklar og hud laust på han. Han hadde til og med svai i ryggen, og det slo meg kor lik Joey han eigentleg er.. På lang avstand var det skummelt kor mykje han likna… og eg fekk klump i halsen…

Emil sjangla framleis då me kom heim, og det var ikkje før på kvelden at han livna skikkelig til igjen.

-----

Lørdag hadde eg avtalt med Marit og Vinja at me skulle trene i lag på hundeklubben sitt område. Det er lenge sidan eg har trent i lag med nokon nå, eg har hatt for mykje vondt i armen til å kunne halde Emil eller leike med han, eller gå noko særleg. Eg merka godt på Emil at de er lenge sidan sist, for han både busta, brumla og sang litt opera då me gjekk ned på grusbanen der.

Etterkvart roa det seg, og me fekk trent bittelitt på det å vera i nærleiken av ein annan hund utan å klikke totalt, FVF, ankomme eit skilt utan å springe rundt det, tannvisning og eit par andre ting som eg ikkje hugsar.

-----

Søndag fekk eg mail om at eg hadde bestått dommarprøven, og at eg nå kan smykke meg med tittelen Dommar i Rally-lydighet! Og kan tru eg blei glad!! Nå er det berre å setje i gong med å planlegge stevner til hausten, både enkle og doble, og i helger  på dagtid. Herleg!!

-----

Mondag hadde eg avtalt med  Marit igjen, då skulle me inn i enden av vegen ved huset her og eg skulle setje opp ein Klasse 2 bane til henne. Dei skal nemleg til hundefestivalen i Sandefjord og gå konkurranse der nå i helga, så ho ville gjerne få trent litt, forståeleg nok.
Eg hadde med Emil denne dagen også, men hadde ikkje planlagt treninga, så det blei stort sett berre tull og fjas.

Denne dagen hadde me dessutan leigd oss minigravemaskin for å få jevna ut jorda på plenen, så medan me var innover og trente, fekk Vetle jobba heilt uforstyrra med å klargjere for plen.

-----

Onsdag leigde me oss ein hengar og var nede og henta over 4 kubikk med hestekompost hjå han som var her og leverte jorda. Han tilbaud oss gratis kompost, og slikt seier jo ikkje me nei til    ;-)

-----

I dag kom resultatet på HD bildene:

Kneppinga i hofta er altså ikkje HD!! Han er pinadø HD fri!! Eg har ein HD fri hund!! Det var ikkje B eingong, det var A!!
Då eg sjekka for tjuande gongen i dag, og resultatet brått stod der, juuuubla eg høgt, og Vetle kom farande ut or badet for å sjå kva som var gale .Gledestårene stod allereie i augene mine, og han var heilt sikker på at eg hadde skada meg på eit eller anna vis. Eg fekk ikkje fram eit ord, eg var så glad og rørt og sånt, men då eg endeleg fekk stotra fram at Emil hadde A hofter, så gliste han også frå øyre til øyre.
Albogane må eg vente på, så eg får håpe at eg ser same bokstaven der    :-)

 

Og i dag var eg hjå frisøren og blei like fantastisk fornøydd som sist eg var der!

 

I morgon kjem Carita og Oliver på besøk, og det gledar eg med storleg til! Eg er spent på korleis det går mellom Ollifanten og svensken… ehm… han er jo ikkje svensk lenger, han er jo norsk.. skal eg kalle han svorsken då?

Ellers går det veldig langsomt framover med armen min. Det er framleis mange ting som gjer fryktelig vondt, og nå er det fire veker sidan det skjedde. Om ti dagar skal eg ta av gipsen for å sjå skikkeleg om bruddet har grodd slik det skal.

Då kjem eg ikkje på meir å fortelje, men nevnte eg at Emil har A hofter?????   *gliiiiiis*