Hundetrening og kos.

I ånd av innlegget mitt om korleis ein skal få mest mogleg ut av ein kurskveld, kjem altså dette om hundetrening og kos.

Dei siste åra har eg gått mange kurs med eigen hund, og også haldt kurs sjølv. På alle desse kursa er det noko som går igjen. Det er mykje mogleg at dei aller fleste kjenner seg att i følgande scenario:

Eigar og hund står og trener, hunden får til noko, eigar belønner med godbit, og klapper eller klør hunden ein eller annan stad på hovudet mens hunden eter godbiten sin.

Kjenner du deg att? Omtrent alle gjer jo dette her. Kvifor nevner eg dette? Fordi dei aller færraste får med seg det som så skjer:

Ei eller fleire av desse atferdene dukker opp:

* hunden snur og vrir på seg for å komme vekk frå berøringen,
* sleiker seg om munnen,
* må plutselig klø seg,
* må plutselig slikke seg på tissen
* gjesper
* rister seg

Det er fleire ting som dukker opp, men desse seks er dei vanligaste. Fleire gonger når eg har vore deltakar på kurs, har eg observert (under eigne pausar) andre som trener sine hundar, og sett at hunden elsker godbiten, veit kva eigar belønner for, men likevel har dei ikkje den framgongen ein skulle tru dei skulle hatt. Ved nokre anledningar har eg tipsa dei om at dei kanskje skulle la hunden ete godbeten i fred og spare kosen til dei kom heim. Det blir alltid tatt godt i mot, og det blir tydeleg framgong i treninga etterpå. Det er ikkje alltid like enkelt å droppe kosen, for me er jo så stolte av dei små på fire bein, og vil så gjerne vise det ved å kose med dei. :-)

Men kan me ikkje kose med hundane våre?

Jo, kan skjønne det, men kven skal det vera kos for? Meg som eigar, eller for hunden, eller begge to? Eg vil jo helst at når eg koser med hundane mine, at dei også oppfatter det som behagelig, i det minste.

Ayla gjer ikkje det når me er ute blant andre hundar og skal trene. Då er det bare teit når hu mor skal kladde og klø og sånt. Ho godtar det, men syns ikkje det er noko kult.  
Emil er ein sjeldan gong på same måten, men han har ein tendens til å trenge meg for trygghet til tider, og då er kløing og kladding bare greit.

For å gjera det enklare å setja seg inn i korleis den hunden har det, som får godbit og blir kladda på samtidig:
Tenk deg at du og den personen du likar best i heile verda er ute på restaurant. Bordet er dekka med dei lekraste rettar, og stearinlysa lagar ei koselig atmosfære. Restauranten er nesten heilt full, det summar av stemmer rundt dykk, og så kjem tida for å ete.
Med ein gong du har tatt ein matbit, kjem personen på andre sida av bordet og skal kysse deg. Du har munnen full av mat, og der kjem personen for å KYSSE deg!?! På restauranten, blant alle menneska, RETT ETTER at du har tatt ein matbit! Kva skjer, liksom??

Du tenker at den andre sikkert ikkje såg at du nettopp hadde tatt ein matbit, så du tygger ferdig og tar ein ny bit av den fantastiske maten. Så kjem personen IGJEN for å kysse deg mens du har mat i munnen, og brått kjenner du hender oppgjennom håret ditt.. Du har jo stelt deg og styla håret og allslags, jo!
Du trekker deg unna og fnyser irritert.
Ved neste matbit gjentar det heile seg, og du byrjar å ane eit mønster i det som skjer. Igjen trekker du deg vekk og kikker stygt på personen på andre sida av bordet. Maten smakar plutseleg ikkje så godt lenger, men du er jo sulten, så du tar ein fjerde matbit. Ikkje før har du fått maten i munnen, så er personen der og kysser deg.

Du syns ikkje dette passer seg på ein restaurant, og i allefall ikkje når du skal ete. Du er glad i personen, og likar at denne kysser deg, men ikkje her, ikkje no, og ikkje når det er så mykje anna som føregår rundt dykk: Dette fortel du, kanskje ikkje i heilt reine ordelag, men absolutt på ein slik måte at dei ikkje kan misforstå. Du drøyer litt før neste matbit, for du er liksom ikkje heilt klar for eit nytt matbit-i-munnen-kyss heilt endå. Du veit   kva som vil kome, og mens du fører maten til munnen, har du allereie starta å grue deg.

Tar du poenget?

Eg vil ikkje påstå at folk ikkje må kose med hundane sine, men hvis du er av dei som koser med hunden din etter at du har belønna den under trening, og den reagerer med ein av dei seks punktene eg nevnte innleiingsvis, så er det ikkje heilt utenkjeleg at du vil oppleve endring i treninga di om du droppar kosen i akkurat den settinga.

Og berre for å ha det klart, eg snakkar ikkje om kos SOM belønning her.

Nokre hundar syns nemlig det er stas med kos som belønning, andre kan klare seg heilt og fullstendig utan kladding på trening. Men korleis skal ein vite om hunden likar berøring som belønning eller ikkje?
Ein hund som trekker seg vekk frå handa mi, likar ikkje det eg gjer. Så enkelt er det. Emil, for eksempel, kan gjerne gni seg inntil meg med sida av kroppen når han får kos som belønning, og han spretter ikkje vekk i det same eg sluttar kosen. Ayla, derimot, trekker seg vekk eller snur vekk hovudet og slikker seg om munnen. Og med ein gong eg sluttar kosen, plasserer ho seg utanfor rekkevidde eller klar til vidare trening. Det er ikkje fordi ho ikkje likar meg, men ho gidd ikkje å bli kladda på der og då. Det er ikkje personleg frå hunden si side, og eg syns det går an å respektere hunden nok til å ikkje påtvinge noko nærkontakt når den ikkje ønsker det.

På dei følgande bileta, kven kosar seg mest her?

Dette biletet i seg sjølv er særdeles skummelt, syns eg... det ser nesten ut som om det er tre ulike individ her. Hovudet til dama ser ikkje ut til å tilhøyre kroppen..